3rd-5th day of college: Normal

Photo from: http://thebodyisnotanapology.com/magazine/killing-normal-how-the-desire-for-normalcy-ruins-self-love/

Hindi ko pa rin ramdam na nasa kolehiyo na ako. Parang nasa high school lang, bakit? May mga kaugali, kaboses, kahawig, at kapangalan pa. Mararamdaman ko lang talaga na nasa kolehiyo ako kapag mayroon na akong ID at ita-tap sa machine (Hahaha! Wala kasing gano'n noong HS).

Ayun, nangangapa pa rin ako sa mga kaklase ko. Wala pa akong gano'n ka-close. Atleast may mga paksyon na sila o group of friends, makikita na mabilis ang social spark sa loob ng aming section pero ako? Mukhang matatagalan pa. Ang hirap din kasi mag-adjust, nakapaninibago. Hindi ko nga pa nga kabisado ang mga pangalan ng mga kaklase ko pero normal lang 'yon dahil bagong set of people kasi ang kinakaharap ko ngayon kaya adjustments na lang siguro. Hindi ko nga rin alam kung ilan kaming lahat na Block PS101. Marami rin irreg na sumasama sa amin. Karamihan ng mga irreg ay maganda at gwapo? Bakit kaya? Hahahaha! Transferees o Scholar ang maaaring dahilan kung bakit sila irreg.

Sa mga sumunod na oras ng aking college life, nagkakaroon na rin ng adjustments. Ayun, positibo naman ang resulta. Parang normal na rin ang lahat. Wala pa akong gano'n ka-close, as long as may nakakausap ako at sinasagot ako ay magandang pangitain 'yon na makakasundo ko silang lahat. Ako naman 'yung tipo ng taong kahit sinong kaibigan pwede, kahit man gangster 'yan at jejemon na 'di ko ugali ang gano'n e masaya naman silang kaibigan.

Paiba-iba ako ng upuan, mala-maze runner. Hahahaha! Wala naman kasi kaming permanent seat kaya kahit saan pwede pero ang mga kaklase ko ay permanente na sa kanilang upuan at hindi na nagpapalipat-lipat. Sadyang ako lang talaga ang adventurous sa loob ng room kaya saan-saan na ako napupunta (Hahahaha!) As long as natututo ako sa lecture ng mga prof. e ayos lang.

Hashtag feeling genius. Lumaki na naman ulo ko. Sa totoo lang, magaling naman talaga ako sa Math, sa pag-compute ng ganito ganyan, hilig ko talaga ang numbers. May part lang ng Math na nahihirapan ako (Sa graph at trigo). Nakita nila ang galing ko sa Math nang mag-recite ako sa pinapa-compute ng prof sa Theology. Hahahaha! Ito kasi ang dahilan nun, inaantok na kasi ako sa oras ng theology dahil medyo nakakaantok ang lecture ni prof, pinilit kong magising kaya nang may ipa-solve si prof na math operations e na-compute ko kaagad kaya ayun, nagising ako. Hahahaha! Napalaganap tuloy sa room na magaling ako sa Math (Patay, #AlamNa). Hindi ko inaasahan na marami sa Pol Sci students ay ayaw sa Math, alam ko nga marami ang math nito sa mga number na pag-aaralan sa ganito at ganyan ng Political Science. Willing naman akong tumulong o magbahagi ng kaalaman ko sa mga kaklase ko (Yea, sharing of talent given by God) about Math kung may katanungan tutal isang sem lang naman kami may College Algebra (Salamat!!!)

Hindi ko talaga naitatalaga ang oras ko ng pag-uwi, palaging paiba-iba. Minsan naglilibot pa ako sa campus o kaya naman dumadaan sa SM Manila. Gusto ko habang maaga pa e makilala ko na ang lugar na 'to para hindi na ako maging mangmang. Tama lang na pampaubos oras ko ay paglibot around the campus inside and outside. Ingat nga lang dahil baka may mangyaring hindi inaasahan (Nasa Maynila ako, maraming masasamang-loob dito.). Hindi pa naman ako mukhang freshman, matured kahit papaano kaya naman hindi ako magiging inosente 'pag ako'y naglalakad kaya hindi naman ako siguro pagti-tripan. Ingat na lang palagi!

Excited ako sa NSTP, nakita ko kasi kung paano ang NSTP ng tita ko. Masaya (CWTS) dahil puro sila adventure at maraming matututunan sa buhay-buhay. Expectations, reality. Hindi ko alam kung magugustuhan ko ang prof namin o hindi. Ayos lang siya pero strikto! Nagkaroon na kami kaagad ng violations - Ako, dalawa! Hahahaha hindi nagpagupit ng buhok at hindi nakasuot ng NSTP shirt; Dahilan ko naman doon e syempre 1st day pa lang kaya baka wala pa sa rules na kailangan 2x3 na ang buhok, tapos wala pa akong NSTP shirt, middle class lang kami, nakakaranas ng hirap at ginhawa, kaya ayun wala pa akong pambili ng shirt. Sobrang higpit ng CWTS, nakita ko na ang ROTC ay mas maluwag pa sa CWTS, nasaan ang hustisya?! 'Yung feeling na 2x3 haircut ay para sa kanila ay dapat army cut. Anyare? Hahahaha! Pero depende lang naman daw ito sa prof sa CWTS. Kung minamalas nga naman kung bakit siya pa ang prof ko pero ito na nga, may gusto rin ako sa pagiging prof niya dahil ang pagiging 'Nationalism' niya, gusto ko ang mga ganu'ng tao, makabansa! Gagawin ang lahat para lang maiangat ang bansa! Laban Pilipinas! (PUSO!) kaya hindi ko rin masasabi totally na ayaw ko ang prof namin sa CWTS. Feeling ko naman e magiging ka-close namin siya dahil mukha naman mabait, strikto nga lang. (Gets n'yo? Malamang hindi.)

Nawa'y sa mga susunod na araw ay maging normal na ang lahat - normal na katulad sa high school na talagang nakakausap mo ang lahat. Debale, ilang araw pa lang naman, 4 na taon kaming magsasama-sama kaya siguradong malaking boost o pagbabago sa social life namin PS101.

-Kharl :)

Next journal tomorrow! Daming ginagawa kaya hindi updated. 2nd week of college ang cover.

2nd day of college: Discovery

Photo from: http://www.lamac.org/america-latina-ingles/channel/discovery-channel-8/beneficios/

Wash day, nagtanong pa ako kung ano ang ibig sabihin niyan at literal lang pala. Sibilyan tuwing Wednesday at Saturday ayon sa tweet ng Adamson. Ito raw kasi ang araw na lalabhan ang uniform kaya dapat nakasuot ng sibilyan pero syempre may standard sa pagsuot ng sibilyan. Hindi uso sa akin 'pag magsusuot ako ng sibilyan ang pantalon, palaging shorts ang suot ko kaya kailangan ko pa bumili ng bagong pantalon dahil bawal ang short sa campus. Hay! Ngayon, trip ko na magsuot ng pantalon hahahaha! Inosente ako sa pagsusuot ng mga damit, hindi ako mulat sa salitang 'fashion' kaya "mema" lang ang suot ko 'pag wash day, walang pormahan, 'yung parang ginusto lang. 'Yung feeling na kung ano lang meron doon sa lagayan ng damit mo, edi 'yon ang susuotin mo. Diba, astig. 

Lesson learned! Wahahaha! Natuto na ako sa mga mali kahapon. Mula sa transpo papuntang Adamson ay ayos naman at mas maaga ako ngayon pero nahuli naman ang classroom sa pagbukas. Mas malamig na ngayon compared kahapon kaya 'di magkamayaw ang marami sa pagyakap sa sarili sa tindi ng lamig (forever alone, sarili niyayakap, ayt) Pero ngayon pa lang ay may nabubuong love team sa aming block. Nang dahil sa magpakareho ang apelyido, magkalapit ang lugar, o kaya naman talagang may spark (Aray ko po) sa kanilang dalawa. Sa aking palagay, hindi naman gano'n kung manghusga, talagang may magkakatuluyan sa section na ito. Hindi ko nga lang alam kung ilan........... mga 10 lang naman. HAHAHAHAHA!

Pinangako ko sa sarili ko na dapat may maging ka-close na ako ngayong araw. Kulang na lang mapanis ang laway ko at ang iba rin na palaging tahimik at walang kinakausap. "Ang hirap talaga mag-adjust.",sabi ko na lang kaya hindi pa functioned ang aking sarili sa pagkilala sa kanila. 

Napansin ko lang si Marnell ('Di ko sigurado spelling) na may sinusulat, aba, "Something personal" sabi niya. Naks, nagsusulat siya ng journal. Bihira sa isang college student na nagsusulat pa ng gano'n bagay sa dami ng ginagawa at dagdag pa na lalake siya. Ano kayang sinusulat ng lalake sa journal (<--- Mukhang ewan 'yung writer ng blog na 'to, parang hindi siya nagsusulat ng journal, online pa man din hahahaha!)

All-women group ngayong araw sa mga prof. except sa prof sa English pero parang kasama na rin siya doon (Oh gets na). Masaya naman ako na wala pa rin terror na prof na dumating. Hindi man gano'n kasaya kaysa sa mga prof kahapon, kalma at mababait naman sila. Always favorite ko ang nagiging guro ko sa Filipino at magpapatuloy iyon sa 1st sem ko sa 1st year dahil mabait si prof. Favorite ko na rin ang prof ko sa English, bukod sa masaya sa klase niya ay mukhang magugustuhan siya ng marami sa pagtatapos ng sem.

"Mas better"; "Pinaka d'best" o mga grammar nazi, sugod na! Hahahaha ilang beses ko itong narinig sa ilang prof habang sila'y nagtuturo. Hindi naman ako grammar nazi dahil maski ako ay nagkakamali sa English grammar (Aminado, mahina ako sa English pero sa Math, magaling. Gano'n daw talaga, kung magaling sa Eng, mahina sa Math, baliktad lang.). Redundant nga naman kung maituturing pero biglaan kasi ang pagsasalita ng mga prof kaya naiintindihan ko naman sila kung masabi ang mga salitang iyon na wrong grammar, IKAW mismo, nasabi mo na rin 'yan minsan diba? Pagkakamali lang 'yan at huwag seryosohin kaya hindi ko na lang 'to pinansin pa para i-share pa sa mga kaklase ko na, "Ahahahaha wrong grammar si prof." Baka ma-drop out ako niyan hahahaha!

Puro grading system ang naging discussion at inaantok talaga ako. 'Di ko trip malaman ang grading system, ang goal ko lang talaga dito sa college ay matuto, pasado man o bagsak ang grade (Dahil kahit bagsak ka, may rason 'yon, hindi naman parating bagsak e talagang walang alam.) kaya lumipat na lang ako ng upuan (Sa bandang likod, sa harapan kasi ako nakaupo). Sa likod kung saan kita mo ang buong klase pati ang whiteboard pero nakakawala nga lang ng attention sa prof. 'Yon ang dahilan ko kaya ako lumipat, upang hindi makinig hahahaha! Sunod-sunod kasi sila na may orientation sa grade. 

Nang dahil sa likod ako nakaupo, na-obserba ko ang buong block. Umiral na naman ang pagiging "Detective Angelo" ko (Cool right?). Nakita ko kung sino ang ganito ganyan, doon ko na rin na-discover ang mga taong DAPAT kong kaibiganin. Ako 'yung tipo ng taong all around, kahit sino pwede, kahit sino ay pwede kong maging kaibigan, kasi diba ang kaibigan napipili 'yan depende kung ano ang inyong pagkakapareho o pagkakaiba sa isa't-isa. Anuman ang lahi mo, ako pa rin ang kaibigan mo (Naks, lakas maka-showtime at patriotism hahahaha!). This time, nag-isip ako sa magiging ka-close ko ng matinde sa block. (Lakas maka-Detective Conan hahahaha) Napansin ko na sa ikalawang araw ng college life, may ilang klasmeyts pa rin ako na wala man lang ka-close pa at hindi pa masyadong nakikipag-usap sa kapwa kaklase. Sila, sila ang mga gusto kong kaibigan dahil sa tingin ko magiging best buddy ko sila this college, hindi dahil sa 'awa' kundi 'yon talaga ang best na kaibigan, 'yung sila rin ang naghahanap ng kaibigan. Napatunayan ko na 'yan noong high school ako, napansin ko na wala siyang kaibigan at naging kaibigan ko pagkatapos, kaya ayun naging close kami at d'best siyang kaibigan! Maaaring sa sumunod na araw, maging close ko na sila pero hindi ko naman sinasara ang aking sarili sa mga gusto makipag-kaibigan sa akin. Ang Adamson nga ay itinuturing na malaking block section, kami pa kayang PS 101? Dapat pamilya kami. Nag-discover lang naman ako sa sarili ko pati rin sa mga kaklase ko kaya kumilala ako ng mga magiging ka-close ko.

Masaya ang araw na 'to talaga! Kumpara kahapon na naligaw-ligaw ako. Inubos ko ang oras ng break para sa sariling campus tour at outside the campus tour! Hahahaha Nalaman ko na may shortcut pala sa ganito, nalaman ko na may kainan pala na ganito, nalaman ko kung saan may bilihan ng ganito, nalaman ko kung saan may xerox at paprint, nalaman ko kung saan ang bantayog ni Rizal hahahaha! nalaman ko kung saan ang CR, Library at ang epal na fountain na hindi ko alam kung paano gamitin. (Kakaiba kasi ang fountain ng AdU, kung newbie ka gumamit, naku po baka asarin ka lang ng upperclassmen.) Binisita ko ang library at alam ko na ang dahilan sa sinasabi ng prof namin sa English hahahaha (hindi ko sasabihin, I love being an Adamsonian hahahaha!)

Masaya rin ang araw na 'to dahil wala pang gano'n ginagawa. Yehey! Btw, talo pala Cavs, seyeng nemen. Team Cavs ako dahil kay Lebron James pero idol ko rin naman si Steph Curry. Pareho naman na silang champion (Cavs at GSW), sadyang kailangan lang nila maglaban para sa overall. 

-Kharl :) 

Sa Sabado ang sunod na blog pero may cover pa naman ako sa 3rd at 4th day. Nararamdaman kong mauudlot ang ilang susunod na journal sapagkat sa mga magiging gawain. Adios!

1st day of college: Happiness

Photo from: http://www.abci-english.at/learning.php

Nagbabalik muli ang aking blog! Matapos ang mahabang panahon na inactive dahil sa dami ng gawain noong high school. Ngayon, college na ako. Gusto ko lang maging active muli ang blog na 'to at magkaroon ng 'Online Journal' tungkol sa aking buhay kolehiyo na puno ng adventure.

Photo from: http://aliveagainpositiveliving.com/2015/04/the-art-of-happiness-be-happy-now/

FIRST Day: HAPPINESS 

"Hay!" Ang sabi ko na lang habang bumibili ako ng single journey ticket sa LRT. Planado na talaga ang transpo ko sa unang araw ng klase. LRT-2 then jeep. Mahirap na ngayon unlike noong high school na isang jeep lang at 6 pesos na pasahe, ngayon, lagpas bente pesos pa ang pasahe, matagal pa ang biyahe, mala-adventure pa ang pag-commute. Nagbilang na talaga ako ng pera bago pa lang ako makarating sa station ng Cubao. "20 pesos" sakto ang bilang ko na puro barya, 10 1-peso coins, at 2 5-peso coins. 'Yon talaga ang bilang ko pero nang magbayad na ako. "Kulang ng piso." sabi ng nagtitinda. Hay! Natataranta pa naman ako kapag may gano'n pangyayari ang mangyari sa akin. 'Pag first time talaga, kakaiba ang nangyayari, syempre lesson learned - Bilangin sa harap ng cashier ang pera para sigurado. Hahahahaha!

Hyper pa naman ako kaya madali akong pagpawisan kaya mula ba naman sa aming bahay naglakad papuntang Cubao station, pagbaba ng Recto naglakad na naman para maghanap ng jeep papuntang Taft ave. Pagkatapos nun maglalakad na naman sa special 'walkway' ng Adamson. Kapalit naman nito ay hindi ako nahirapan hanapin ang aking classroom. Salamat! ST101

Dalawang beses na akong nagkaroon ng panaginip sa kolehiyo, ang dalawang 'yon ay tungkol sa akin na nahuli ako sa oras ng klase. Ewan ko ba kung bakit gano'n ang mga panaginip ko. Sa realidad, hindi ako na-late sa 1st day of school. Wow! Na-realize kong nadaanan ko ang SV building ng Adamson ay college na ako pero 'di ko pa rin feel dahil wala pa akong I.D., halos pareho lang kasi ng uniform ko noong high school ang uniform ng Adamson. Kumusta naman sa mga graduate ng Adamson High School? Bigyan ng loyalty award!

Wala akong inaasahan sa unang araw ko sa kolehiyo, bagama't nakilala ko na ang mga kaklase ko dahil nasa henerasyon tayo ng matinding bugso ng social media, hindi ako gaanong excited. Lalo na't bigla akong inatake ng 'headache' kaya sumama ang pakiramdam ko. Ayt! Unang araw pa lang, ba't gano'n na. Tuloy, wala akong mood na makipag-usap sa mga taong nakilala ko na sa 'Group Chat' sa Facebook. 'Buti na lang at may nakatabi akong 2 lalake na malakas ang social attitude (Sina Josiah at Marnel) kaya nakilala ako nila kaagad sa pakikipag-usap ng ganito ganyan.

Unang prof, akala ko wala na talaga. Akala ko totoo ang sumpa na sa unang linggo ay wala pa'ng mga prof ang magtuturo. Pumasok naman si prof na hindi man lang nagpakilala at nagbigay orientation sa amin kaagad. "I will dismiss you early." pero 3 minutes na lang ay 8AM na kung kailan tapos na ang subject ng English ay doon siya umalis. Worth it naman ang kalahating oras na pagpunta ni prof dahil naging masaya at energetic na kaagad ang block section sa umaga pa lang kahit man ang karamihan e binabalot na nang antok, puyat pa ang ilan dahil siguro ay excited pumasok.

Mayroon kaming 3 breaks ngayong araw ng Martes, inubos ko na lang ang oras ko sa unang break sa pag-iikot ko mag-isa sa Adamson. Sariling campus tour lang ba! Hahahaha! Sanay naman na akong mag-isa kaya hindi big deal sa akin 'yon.

Sa ikalawang subject, akala ko wala na naman prof pero nasorpresa ang lahat na ang prof ay nagpanggap na estudyante. Ayos din si prof, curious nga ako sa subject na 'Logic' kung ano ang posibleng ituro dito. Ayun, hindi rin siya nagpakilala. Ba't kaya ayaw nila kaagad magpakilala? Pero bumabati naman sila ng "Good Morning", ayos na 'yon.

Sa ikatlong subject, first impression last ika nga, napansin kaagad ni prof na kaming tatlo sa harapan ay nahuli sa pagbabahagi ng 1/4 yellow paper kaya ayun inaasar niya kami, baka hanggang sa huli kapag usapang yellow paper ay kami ang maisip niya. Ala e. Nawa'y magbago 'yon dahil aminado naman si prof na nakakalimot kaagad siya katulad ng pagkabisado sa mga pangalan namin. Mahirap naman talaga magkabisado ng mga pangalan lalo na kung nagta-trabaho ka sa NSO (Hashtag korni).

Ayos din si prof dahil pinakabisado niya kami ng mga pangalan. Kaya ko naman at nagawa naman ng lahat na makabisado pero 'yun lang, hindi naman magtatagal ay malilimot muli ang mga pangalan. Teka, wala naman tao na nagsasama-sama sa apat na sulok ang hindi magiging close sa isa't-isa. 5 buwan lang ang sem, maaaring may mawala o madagdagan pero tiyak na karamihan sa amin ay magtatapos sa Adamson na magkakaklase pa rin, siguradong makikilala rin namin ang bawat isa lalo na pagdating ng exam. #AlamNa

Napapawi naman ang sama ng pakiramdam ko dahil maayos at masaya ang 3 prof na pumasok sa amin. 'Yon ang maganda dahil nagiging interesting ang pagtuturo nila, kung magiging masaya sila palagi sa klase (prof), magiging masaya rin ang buong section. Nawa'y ang nalalabing 5 subject, ang professors ay mabubuti.

Walang prof! Sa wakas naranasan rin kaya makakauwi kami ng maaga. May konting misunderstanding nga lang dahil may napagod, umuwi kaagad at hindi nakapag-attendance. Maayos din naman 'yan dahil narinig ko mabait ang prof namin sa P.E. Masaya ang subject na 'to dahil life is sport, ika nga sa P.E. shirt ng Adamson.

Naging masaya naman ang 1st day ko, walang assignment kaya sobrang saya talaga. Wala pa talaga akong gano'n ka-close pero darating at darating ang araw na magkakakilala na kami. Iba ang high school sa college pagdating sa section pero gusto kong asahan na magiging "Family" din kami sa PS101.


-Kharl :)


Bukas ulit.