Master of HORROR: Stephen King praises Green Inferno

The master of horror Stephen King has spoken… and he loved the Green Inferno!

Master of Horror: Stephen King (credits: http://www.biography.com/people/stephen-king-9365136)

The famed author gave his endorsement of the film when he posted this tweet after watching the movie; "THE GREEN INFERNO is like a glorious throwback to the drive-in movies of my youth: bloody, gripping, hard to watch, but you can’t look away.”

Stephen King's tweet about The Green Inferno

Director Eli Roth replied saying he was speechless after reading King’s comment; “Genuinely speechless. Stephen King is my hero. I cannot even begin to express what this means to me. Wow.

After almost seven years, horror mastermind Eli Roth, returns to the big screen with a new, more twisted and blood-soaked film-- The Green Inferno.

In the horror genre, says Roth, “the scare is the star.” Rather than A-list names, a horror film requires “good actors, a good script and a director who understands how to shoot and edit it.”

This time he is not out to scare backpackers looking for some “Hostel” fun in Europe, instead shifting his lens to another popular held nightmare—that the jungles are still full of voracious man-eaters—to whom white (and ideally virginal) flesh is a delicacy.

The Green Inferno tells the story of what happens when “slacktivism”—the well-meaning social-media response to global catastrophes turns deadly deep in a South American rainforest.

Charismatic young activist Alejandro inspires his fellow students with a rousing story about an untouched Peruvian jungle about to be destroyed by a greedy energy company looking to exploit its natural resources. Soon eight young protestors, including Justine, the daughter of a U.N. official, and her roommate Kaycee, are headed to this remote Amazon village to ward off the bulldozers. But when their small plane crashes in the jungle, they are horrified to discover that the tribe they came to save still practices the ancient rite of cannibalism.

For the main character of Justine, Roth cast Chilean-born model-turned-actress Lorenza Izzo, whose previous credits include Aftershock, Sex Ed and Hemlock Grove. “Lorenza has an amazing combination of riveting on-screen presence, incredible natural beauty and a sweetness that makes her sympathetic and likeable,” says the director.  Playing Justine’s roommate Kaycee is singer-songwriter Sky Ferreira. “Sky and Lorenza are close friends so the onscreen chemistry really worked,” Roth observes.

Other members of the ensemble include Daryl Sabara (Spy Kids), Kirby Bliss Blanton (Project X), Magda Apanowicz (“Caprica”) and newcomer Aaron Burns. Sabara, who plays another student, Lars, was impressed with Roth’s lean, fast- moving shooting style. Rounding out the cast are Ariel Levy, Nicolás Martínez and Ignacia Allamand.

To make the film work Roth cast a real Peruvian tribe called the Callanayacu tribe he discovered deep in the Amazon while scouting for a location. The Callanayacu tribe lived a life that has not changed for for hundreds of years, did not know about electricity and have never seen or heard about movies or TV.

So to give them an idea of what they would be doing and imitating, Roth and crew brought a generator, a TV and perhaps the craziest choice to introduce the tribe to “the magical world of movies”---he made them watch the 1980 grindhouse film, Cannibal Holocaust.

“We had to explain to them conceptually what a movie was, and showed them Cannibal Holocaust—and they thought it was the funniest thing that they had ever seen---but we had to know whether they were down with it to let us in their village,” Roth said in an interview.

The perils of the river, the jungle’s unpredictable weather conditions, the heat, stinging insects and other unfamiliar creatures, made The Green Inferno shoot a rite of passage for many of the young cast and crew members. 

“Thank God no one got killed, but there were tarantulas, spider bites, there were snakes. It was INSANE, everybody had to get de-parasited afer we got back,” Roth said.

“No one made it out unscathed, “All the actors were cut, bruised and bitten. They all signed up for an adventure, but were thrilled when we made it back to the city.”

Released locally by Solar Pictures, The Green Inferno, is now showing in cinemas.

NOW SHOWING: THE GREEN INFERNO

Check out its trailer:

UPCOMING: The Green Inferno finally opens in PHL

GREEN INFERNO FINALLY GETS THE GREEN LIGHT

After more than a year of waiting, horror movie fans will finally get to see perhaps the most disturbing, and controversial films of the year—THE GREEN INFERNO.

The Green Inferno Movie Poster

Ahead of its US release, Solar Pictures unleashes the Green Inferno in local cinemas nationwide beginning September 23, 2015.

Directed by Eli Roth, the horror mastermind behind such groundbreaking films as Cabin Fever and the blockbuster Hostel franchise, Green Inferno is a terrifying, twisted and blood-soaked take on the a digital-age phenomenon known as “slacktivism.”

The Green Inferno tells the story of what happens when “slacktivism”—the well-meaning social-media response to global catastrophes—turns deadly deep in a South American rainforest. 

When a group of college students take their humanitarian protest to the Amazon jungle, they are taken prisoner by the indigenous tribe they came to save. Trapped in a remote tribal village, these naïve, technology- dependent students suffer unspeakable acts as the victims of chilling and soul- destroying rituals reserved for only the most threatening intruders.

In early 2012 Eli Roth was working on a script about a group of college students who try to solve the world’s problems by using online videos to publicly embarrass anyone they see as doing wrong. Before he finished writing it, an organization called Invisible Children made the video “KONY 2012,” which urged viewers to help take down Ugandan warlord Joseph Kony.

Fueled by a worldwide social-media frenzy, the video was viewed more than 100 million times. Soon, however, the campaign came under intense criticism for oversimplifying—and in some cases misrepresenting—a complex situation, and the organization’s founder, Jason Russell, suffered a very public breakdown.

Roth was amazed that these real-life events so closely mirrored the central premise of The Green Inferno. 

“Everyone in the world was tweeting about something they had learned from a YouTube video, and almost shaming other people into re-tweeting it, as if you were uncaring about Ugandan child soldiers if you didn’t,” he recalls. In the end, the KONY 2012 campaign did almost nothing to solve the problems it highlighted. Yes, it raised awareness, but just re-tweeting links to YouTube videos isn’t actually going to stop warlords.”

For Roth, the controversy surrounding KONY 2012 validated The Green Inferno’s core conceit—the idea that “slacktivism” is often just a way for social media users to feel like they are doing something about horrific events that are completely beyond their control. “It came from a good place, wanting to help others in a far corner of the world,” says Roth. “But ultimately it was more about people feeling better about themselves.”

Although the film offers a pointed commentary on this uniquely 21st-century trend, Roth’s primary goal is more visceral: to share with audiences his love for blood- curdling movie mayhem. “Horror movies were my passion growing up, and my favorite thing was being scared and watching scary, gory movies with my friends,” he says. “I love to terrify people. As things get worse in this world, and people feel a loss of control over things, they need an outlet, a place they are allowed to be really scared. Where better than in a horror movie?”

THE GREEN INFERNO OPENS IN THEATERS NATIONWIDE BEGINNING SEPTEMBER 23, 2015, FROM SOLAR PICTURES.

                         Here's the trailer:

About Me: My midterm in theology.

Midterms are all about exams but in our theology subject, it's a different one. It's a take-home examination then the questions ain't hard enough. It's about myself. It's about my life, it's about how carry on my past, present, and future me. Here it is.

A. Genesis

Hello! I’m Kharl Angelo Vargas. I was born last December 16, 1998 at 7:43AM in Delos Santos Medical Center, E. Rodriguez Sr., Quezon City. I have my best and superior parents namely Diogenes M. Vargas who is working at Bingo Bonanza and Lorence A. Vargas who is working as domestic helper OFW. I have also my cute but not really cute brothers and sister namely (I’m the oldest) – Jan Kiervinz Vargas, Klyde Andrei Vargas, Kylril Fiona Vargas, and Jeor Kirztian Vargas. 2 of them are now in high school. 1 of them is graduating from elementary. Speaking of schools, I graduated in pre-school at Joyful Hands Kiddie Center, unfortunately, because of my limited age as entering elementary, I need 1 (one) more year to enter primary level. In due of that, I repeat my kinder school at Roosevelt College in Cubao, fortunately, I graduated in that school in full of honors because it’s just only a repetition of studies to satisfy my age (6 yrs. Old) in elementary. I graduated in elementary at Immaculate Conception Cathedral School. I graduated in high school at Quezon City High School.                                                                  

2 most memorable/meaning experiences that happened to me, one in childhood years, when I was in the 2nd floor in our house, my mom is with me but she is busy in household work. Out of nowhere, I went to stairs innocently staring below, suddenly, I slipped then I forgot what happened after. I just woke up ridden in a tricycle at night, I don’t know what happened to me, my mind is not sure of what happened to me as I don’t experience any pain. I just realized as I grew up that it was an accident, proven in my forehead, there’s still a mark of stitch. This had given me an idea that my life now is a 2nd chance. Second, when I was in high school years, it’s all about again the life, last 2013, I had so many challenges in life, one month full of cough that the doctor said that it is only a normal cough but it last a month even though I’m taking a medicine. After few months, accidentally, our dog bit me in my foot; all of the animals have rabies so I must take injection to avoid infections. After few months, another breath-taking event in my life happened to me, I was positive in dengue, my platelets got low but it was treated immediately so it’s not went seriously. Anyways, I thank God for that year 2013 that I’m still alive! This had given me an idea again right now, at the moment, my life is 3rd chance. We only live once so we must take it seriously. Just pray and God will do the way.

B. Exodus

            Problems and Challenges in life? I’ve just said it in my 2 most memorable/meaningful experiences in my life but I had more that gave me lessons in life. One of which, when my parents almost split, as ‘kuya’ in our home, I don’t know what to do. That time, my parents had struggle and always having miscommunications in financial speaking, in due of that, they’re planned to quit and break the family but we didn’t. We tried our best as one (my siblings) to reconnect again the broken lines in our family especially in our parents. If they split, maybe it’s another conflict in the relationship of everyone in our family. Hope is a four-letter word, this had given our family to rebuild again and live the life to the fullest. Second is when I have no self-control, mood swing always, for instance, I’m just happy then later sad, I can’t control my feelings and I think that is my sick. That’s always my problem, because of that, sometimes, people hate me, sometimes people love me. I don’t want that because I know myself but I can’t control, maybe I need a physician to consult my feelings. I’m just thinking positive to control the best I can to treat my environment happily.

C. Prophets

Significant people in my life, I can’t define them specifically but there’s one – God. He’s the man! He’s my savior, he’s my best friend, and he’s my brother. Whenever I had problems in life, I’ve just talked to him anywhere, anytime. I feel relieved whenever I prayed to him. This could help me to live peacefully and happily. Next is my family, they are my inspiration in my life, if I’m down, I will just turn back the happy moments in my mind especially my mom, she’s the one that cheering me up when I’m always negative. She’s always giving me good vibes when I had some much bad times. She’s giving me smile to wear everyday and I hope she’s also smiling working for us, my siblings. (Thank you mom!), last, is my friends, they are my 2nd family, almost half of my life are my friends that’s why if there’s a problem, they are just like a standee that if I approach, they would help me the best they can. Thank you for all the significant people in Life. They just proved to me that I must live longer because they are my life.

D. Wisdom

            Inspirational song, which is Who Am I? By Casting Crowns

Not because of who I am

But because of what You've done

Not because of what I've done

But because of who You are

I am a flower quickly fading

Here today and gone tomorrow

A wave tossed in the ocean

A vapor in the wind

Still You hear me when I'm calling

Lord, You catch me when I'm falling

And You've told me who I am

I am Yours, I am Yours

E. Gospel

            Heralds

First and foremost, the good news I’ve heard is I’m born in this world. This is the very good news that I’ve ever heard because without this news, I can’t have 4 more good news in this Gospel. (hahahaha!) Anyway, I don’t know who the person behind of that is, maybe God, Jesus, guardian angels, saints, my parents, or even the doctors. Thank you for that first and very good news to me.

Second is that I was born a Filipino, I was baptized as Christian, and I had my family. No one gave that good news to me but I experienced and I’m so very thankful. I was so blessed to have it in my information. Being on that way is very satisfied and good news to me.

Third, when my classmates in 4th year high school elected me as their President in our class. I didn’t expect that they will vote for me even though they had said they would. (Because I don’t take it seriously hahahaha!) That good news came from my classmates. Being the President of the class somehow a dream come true because I want to be a leader someday. That was a training for me.

Fourth, there was a promo or event at Araneta Center, it is known for its awesome and superb Christmas celebration. Last 2014, I won in their promo, guess what? I’m one of the lucky people who will light the Giant Christmas Tree in Araneta. In their Facebook account, they announced the winners; probably good news came from the administrators of their FB account. One of the best days of my life, being one of the people that lit the Giant Christmas Tree. It marked me the best Christmas of my life as of now.

Last, when I get passed in the entrance exam in Adamson University. That is my dream school, 5 years ago when I hooked up to be an Adamsonian someday. A good news from the machine that validated my exam score hahahaha! Good news also from my parents that they prefer me to study in Adamson even though the tuition is high.

F. Acts

My personal goals in life are first, graduating all of my studies from pre-school up to college degree. A big thing for a student if he/she graduated fully-accomplished, big thanks for my parents for their efforts to help me pursue my studies. Speaking of my parents, my second goal is about them, because of their efforts from the start, I want to return all of their favors to me and also to my siblings. Maybe I would let their dreams come true and that is to be done someday! My last goal is my dreams do come true. Being a politician to help my fellowmen is the important thing to me. I hope I’ll kick the ball and set a goal in my awesome life.

G. Epistles

My source of inspiration, first is God, he’s the one! Guiding me always, whenever I have problems, I will just pray and somehow I feel relieve after. When there are obstacles, I know, this is only a challenge and I’m thinking about God that he would not let me give up. Second, my family, they are the one who also guides me every day, if there’s a problem, I will just open my wallet that has a family picture inside it. Thinking about them can be a good inspiration. Third, my friends, they are my 2nd family, because of them, I feel also happy every day that I’m not alone. Half of my life is in school when almost all of my friends are there. They are shading the half of my happiness fraction per day. Fourth, my fellowmen, this is how I pursue my dream, because of being a Political Science student, I want to be a politician someday; I want to help my fellowmen, because of them that’s why I’m studying Political Science. Not being boastful of what I am, I think, I was born for this, to be a leader someday, to help my fellowmen, to have may naturalism, and to fly high my country to the world. Lastly, myself, yes, me. It’s because without myself, I’m not here literally in this world. Love yourself before others because it will be a big help to stand, rise, and shine. All of my inspirations, all of them are always there, I hope no one would be vanished because it looks like a puzzle to build my dreams, without a single piece, maybe I cannot pursue my dreams. Thank you to all my inspirations - God, Family, Friends, Fellowmen, and myself.

H. Revelation

I, 10 years from now, it’s hard to imagine but it will find a way. Maybe I’m a journalist, politician, lawyer, diplomat, reporter, script writer, professor, singer, actor, or even a father. I have so many fields in life (Thank God for all the talents that you had given to me.) but because there is only one field that I can pursue (I think, I can have many fields but it’s safe to say there’s only one.), a politician, that’s why I’m studying Political Science. Maybe I will be a Barangay Kagawad, Barangay Captain, Councilor, or even a Mayor of city. I see myself helping my kababayan who needs help, like a superhero. I will do my job the best I can and hopefully there’s no barrier to it. I see also myself with my own family with tender, love, and care and also my family with my mom, dad, and my siblings living happily together. Hopefully my imagination 10 years from now can be done in the next 10 years. TIWALA LANG!

Certified Pol Sci Student

Photo from: AdU-Pulitika's FB page

I thought, I will be lonely in this university, I thought, I will be afraid of the people around me, I thought, college life is much serious to take but one event enlighten me that the thoughts I have are not true. 

August 1, 2015, after plenty of cancellations due of inclement weather and prelim exam, finally! Bachelor of Arts Major in Political Science course had General Assembly. It is gathering of all Political Science students, a once in a year event, even alumni are also present. Pol Sci of Adamson has their organization – AdU-PULITIKA, I thought it was just a Filipino word of Political, thinking that our organization name is just a simple banner in Adamson but this thought again is not true. Adamson University Political Science students United in Living out its Identity for Truth, Integrity, Knowledge, and Academic Supremacy. Oh wow! Superb meaning of AdU-PULITIKA! Our President Joshua Mayuga said in our orientation for freshmen students, it’s a must for Pol Sci students to know the meaning of organization, marking to upperclassmen that still don’t know the abbreviation. I hope, I can have it in my mind anytime.

After our NSTP class, my block mates gather in ST Quad for the event. We’re wearing green symbolizing as new, just like in Elementary and High School in Grade 1 and 1st year respectively. Honestly, I expect that general assembly is a forum in each of everyone but this expectation is not true, we have interviews, games, intermission numbers and contest, nevertheless, I enjoyed very much! 

The hosts, they brought the crowd on active even though some are not actually active. The games were fun! I joined one game – longest line. We lost because our opponent has their readings. Freshmen are out of place when the host recognizes former officers and recent professors, mostly attorneys, we just applause but we have now clues on our upcoming professors. A pageant was also happened, “Mutya ng Pulitika” and “Lakandula ng Pulitika”, two of our classmates have joined, Renz Tabo and Fiona Perreras on Mutya, Renz is a male but slight. My classmates did have good fight in their question and answers but one candidate stood out; she is Ate Elmira Daguio, having her advantage in modeling and she won.

We don’t know each other referring to upperclassmen, being close to them asking this and that, it’s not yet happening. I don’t expect this part of event but I felt great after! The welcome rites, after the pledge of being Pol Sci student, all upperclassmen made a circle and we, freshmen are inside the circle. I feel that they blessed us to be a new political science student of Adamson, not just about that, they engage and welcome us truthfully. Honestly speaking, that moment is really a welcome to me as a certified Political Science student, looks like it’s just a first day of school. 

Officers of AdU-PULITIKA announced the groups that divide all Political Science students into 4 groups. Preferably, the main goal of these groups is the closeness and unity of each Pol Sci student even though we have different agendas in life. This will also help us freshmen to conquer the real world of Political Science because we’re only on a ‘petiks’ mode at the moment. It will boost also our confident and social life with new friends that would help us in the future semesters in Adamson University as Political Science.

I’m so happy! I’m now officially Political Science student of Adamson because of this General Assembly. I hope the goals of this year’s theme – PADAYON will create huge impact each of every one of us. I’m Kharl Angelo Vargas, certified Pol Sci student.

HANAPIN NIYO AKO! :p (c)

Prelim of college: Welcome

Photo from: http://vippresentationproducts.com/1385/does-my-company-need-a-welcome-pack/

Matapos ang pagdaan ni Falcon sa Pilipinas na nagdulot ng 5 araw na walang pasok, ito, pinag-uusapan sa group ng Adamson freshmen 2015-2016 kung anong mangyayari sa LINGGO bago ang prelim. "Magmamadali ang prof!", "Baka ma-move ang prelim!", "Kapit lang klasmeyts!" Kaya kinabahan ako na gano'n ang mangyayari sa aming klase ngunit..... HINDI pala.

Normal lang, normal na turo kung ano ang meron sa amin sa mga nakaraang araw. Nag-anunsyo pa nga ang isang prof namin, "Kailangan matapos muna lahat ng lessons bago mag-prelim, hindi dapat minamadali. Nandito nga kayo para matuto diba? Tapos mamadaliin kayo." HAIL HAIL HAIL Prof. Envi Sci! Pati rin si Prof. Logic, ay gano'n rin ang istilo kaya hindi pa next week (prelim week) ang exam! Gano'n din ang ibang prof pero may mga subject na sa mismong linggo ng prelim ay may exam pero hindi naman naghabol, kung ano lang ang naituro ay 'yon lang ang nasa exam. ANG BAIT talaga ng mga professor namin ngayon 1st sem! Kinakabahan tuloy ako, na kung ano ang saya ko sa mga prof this 1st sem ay baka sa 2nd sem ay kabaliktaran. Huwag naman sana.

Normal pa rin ang kaganapan sa college, 'di ko feel ang prelim dahil napapansin ko dati na kapag malapit ang exam ay maraming gagawin ngunit IBA sa amin. (Yes!) Kung ikukumpara ko sa requirements na naranasan ko noong 3rd at 4th year HS, 1/4 pa lang ang nararanasan ko ngayon sa college (Nagpapasalamat ako sa aking section na pinaranas sa akin ang matinding requirements para masanay sa maraming gawain.) Ewan ko, siguro simula pa lang kaya petiks mode pa lang. Naririnig ko rin naman sa upperclassmen na matitindi ang readings sa kanila. 'Yon kasi ang no.1 requirement sa Political Science, ang magbasa nang magbasa. Hilig ko naman ang magbasa pero minsan nakakatamad. (May gano'n feeling diba?)

Photo from: http://8list.ph/laws-that-will-make-the-philippines-better/

Adjustments - Ang hirap talaga. 2 months na ang tinatakbo ng aking college life pero hirap pa rin ako sa transportation, paano pa kaya ang mas malayo pa sa unibersidad? Nasanay kasi ako na 5 minuto hanggang 10 minuto ay nasa school na ako sa loob ng 10 taon. Lakad lang ng kaunti sa sakayan ng jeep, biyahe ng ilang minuto at ayun, bababa ako sa tapat pa mismo ng school. Mula Grade 1 hanggang 4th year high school, 'yon ang buhay ko kaya gano'n na lang ang hirap ng adjustment sa akin. 1 oras na biyahe, ilang metrong paglalakad, ilang transpo rin ang aking sasakyan. Madali pa naman akong mapagod at pagpawisan kaya ayun apektado rin kalusugan ko.

Sa ngayon, medyo ayos naman na ako (sana tuloy-tuloy na). Sasanayin ko pa rin ang sarili ko tutal baguhan pa lang naman ako sa ganitong adjustment diba? Normal lang na mahirapan ako para rin masanay dahil siguro sa future e ganito rin ang buhay ko bilang commuter. Struggle is REAL.

Beep card, sa wakas nag-release na ang LRT 2, sinubukan ko 'to at ang cool! Isa sa mga resulta ng pagtaas ng pasahe sa LRT! Hahahahaha ngunit sa LRT 2 pa lang ito mayroon, sa ibang rail transit ay wala pa. Pagkatapos nito ay sana bigyan pansin na nila ang facilities ng LRT/MRT gayundin ang kakulangan sa tren. Madalas ang aberya sa MRT pero dito sa LRT ay wala naman masyado at wala pa akong nararanasan hanggang sa..........

Unang araw nang paggamit ko ng beep card, aba matinde! Binyag na kaagad! Pagsakay ko, mukhang may hindi maganda sa sinakyan kong tren. Dumating sa J. Ruiz at ayun! "Paumanhin po sa lahat ng mga pasahero, hindi na gagamitin ang tren na ito dahil may aberya." Sabi ng announcer este driver ng tren. First time makaranas ng aberya, naku naman! 'Buti na lang, wala kaming klase sa 1st subject.

Photo from: 8z4.net

Sa loob ng 2 buwan, may nagiging kaibigan na ako. Kumpara noong 1st week of school na tahimik ako at napapanis na ang laway dahil hindi nagsasalita e malayong-malayo na ngayon. Wala naman akong officially bestfriend pero friends ay marami na. (Iba kasi ang bestfriend sa friend lalo na sa friendzone) May mga grupo na nga kami na nabubuo dahil sa kalokohan ng isa't-isa. (Bibitinin ko ang mga reader, next blog post ko ilalahad ang apat na ibig sabihin na 'yan sa pic, ang circle of friends sa PS 101). <-- Pa-intense pa. Hahahaha!

Prelim week! Ilang subjects lang ang iti-take namin sa mismong linggo ng unang pagsasanay sa kolehiyo na nakasaad sa kalendaryo ng unibersidad ng Adamson (lalim), mababait talaga ang mga professor namin kaya kinokonsidera kami. 

Kinakabahan ako, syempre unang beses ko makakaranas ng prelim pero hindi ko naman unang beses na makaranas ng isang examination. Ewan ko ba't may gano'n akong feeling? For the 1st time din ay nag-review ako ng matindi para may maisagot sa exam. Siguro college na kasi ito kaya kailangan seryoso na sa lahat ng bagay at talagang may binabayaran ka para matuto. Marami rin kasi ako naging inspiration na nakita kong matataas ang grade, gusto ko rin ang gano'n para feeling bida bida lang ba. Pagpapatunay ko rin na ang hardwork na ginagawa ng aking parents ay nagbunga. 'First impression last' kaya parang kung anuman ang resulta ng prelim grade ko ay baka mag-reflect na ito sa buong college. 

First time ko mag-review, aral dito, aral doon, basa dito, basa doon. Kahit man hindi ako sanay na magbasa ng notes sa bahay e ginawa ko ito para matuto. Madalas pa nga e sa school ako nagbabasa para kumportable dahil ang environment ay pag-aaral. Kaya nauso sa akin ang an hour before exam review. Hindi ako magaling sa memorization kaya kapag inaral ko 1 week, 1 day or even 12 hours before exam ay nalilimutan ko na. It's all about memorization kasi sa exam, swerte na lang kung binasa mo e magiging stock sa knowledge na maidadala kapag nagsagot ng exam. Good luck na lang!

Unang prelim exam ay English, nagdasal din ako syempre, araw-araw naman ako dumadaan sa SV church except Sunday kung kailan wala akong pasok. 5-unit subject kasi 'to kaya dapat galingan ko. 70% ang passing out of 100 items. More on grammar ang exam, kaya naman! Ngunit subalit datapwat ay may transitive/intransitive verb! <-- kupal. Dahil hindi ko talaga ma-gets 'yan, 20 items pa naman 'yon kaya hinanda ko na ang sarili ko para sa 20 mistakes. :'( Struggle is real. Kahit man lang 70+ basta pasado.

Theology naman ang sunod na exam, 'di ko alam kung paano ang exam dito kaya 'di ko rin alam kung ano ang dapat kong i-review. Ayun multiple choice, madali lang naman dahil common sense ang karamihan ng tanong, 'yung feeling na kung ano ang pinakamahabang choice sa tanong ay 'yon ang sagot. May mga tanong din na sobrang hirap na kailangan may i-define. Kinabahan na ang marami dahil ang susunod na subject ay

Ta-da! College Algebra, wala talagang nag-usap sa GC except sa "Good Morning, may exam sa Algebra mamaya!" na sinabi ng isa kong kaklase. Review ang lahat, aminado naman ang PS101 na mahina sa Math, may ilan na biniyayaan na talagang may galing sa Math (Oh hello guys!), wala e, paborito ko mag-compute ng numbers pero ayaw ko ang kurso na may Math na hinaluan na ng Chemistry! (I hate elements). Bago pa man ang exam ay puro tanungan na ang bawat isa kung paano ang ganito ganyan, napaos ako. Hinihiling ko rin sana pasado kaming lahat dahil sabi nila, itong subject na college algebra ang numero unong panira ng block, puwes, WALANG MAKAKAPIGIL SAMEN!

Nagsimula ang exam na tahimik ang lahat, walang humihinga dahil sa kaba, wala naman pinagpapawisan dahil malamig, maraming tumitingin sa kisame ngunit pagtingin nila sa papel ay wala pa rin sulat. Naghihintay ng superhero o milagro na darating na makakapagpabago ng buong buhay. So far, so good ang exam sa Math at kaya naman ang lahat. Hindi syempre maiiwasan ang malakas na wi-fi signal sa loob ng room, modern na ang wi-fi, phone na ang gamit para maki-konek, teka, phone naman talaga ang gamit diba? Hashtag Malalim Ang Ibig Sabihin.

CWTS, ito talaga ang pinproblema kong exam bukod sa Envi Sci, puro kasi batas ang pinag-aralan namin kaya mahirap din tandaan pero challenge na rin ito tutal Pol Sci ang kurso ko. Basa ng mahabang reviewer. Nag-usap pa kami sa group chat ng mga kaklase ko sa CWTS na dapat, "Team work!" ngunit hindi nangyari dahil malayo kami sa isa't-isa. Hindi naman lahat ng kaklase ko sa CWTS ay close ko, nangangapa pa ang marami at mukhang matatapos ang semester na hindi kami naging close sa isa't-isa. 

Yes! Madali ang exam sa CWTS at maraming items ay sigurado ang sagot ko! Talagang binilang ko at nasa.... ta-da! 60+... sinama kasi ang preamble na nakabisado ko lang, isang araw ang nakalipas. Hindi pa pasado ang 60+ (Na dapat 70+ out of 100 items) pero masaya na ako dahil hindi ko inaasahan na 'yon ang sure correct answers ko. Hinulaan ko na lang ang iba lalo na ang 15-item test na puro SECTION ng mga batas! Hindi ko naaral 'yon dahil 'di ko inasahan na magkakaroon ng gano'n mga tanong kaya sure 15 wrong answers na ako. Tinalasan ko na lang ang aking isipan upang umabot ng 70+ ang mga tamang sagot ko para makapasa. 

4 na subjects na ang aming na-take, phew! 4 pa more!

Sa PE, review review review. Paulit-ulit lang naman ang mga lesson dito ngunit hindi ko pa rin kabisado ang mga termino na katulad ni flexibility, balance, agility, atbp. Pangatlong exam na 'to na may tanong patungkol sa Adamson - prayer, vision, mission, hymn. YEHEY! Ang dali ng exam sa PE, an hour before exam ang ginawa ko kaya natandaan ko pa ang mga term at nasagutan ang lahat! May iba na medyo naguguluhan pero ayos lang 'yon. Hindi pinasagot ang hymn dahil karamihan sa amin ay hindi pa ito kabisado ngunit ako ay bida bida at sinagutan ito, pwede naman daw sagutan at bonus points iyon! Nagamit ko ang pagiging 5 years fan ng Adamson Soaring Falcons na noon ay nanonood ako ng live sa laban nila ay syempre nakakanta ko rin ang hymn kaya kabisado ko ito. 

Filipino, may that thing called AdU-Pulitika bago ang exam namin. Ito ay orientation para sa mga 1st year ng Pol Sci students. Ang nangyari, hindi ako naka-review dahil nag-focus ako at maging din ang iba sa event. Wrong timing, kaya pagdating ng exam, lutang ako! Walang alam e! Hahahaha 'yon ang feeling na 'di nag-review an hour before exam. May stock knowledge naman kaya may mga nasagutan ako. Nararamdaman ko na mababa ang score ko sa exam na 'to. Filipino lang 'yan e pero gano'n talaga, may malaking parte kasi ng exam ang history (Na ayaw kong pag-aralan dahil PAST IS PAST!) kaya mahirap din. Bahala na.

Logic, ang bait talaga ng professor namin dito, talagang 100% natuto ang lahat sa kanya. Ginawa niya ang best niya para matuto kami kaya hindi rin namin siya bibiguin sa resulta ng aming exam. Madali ang exam! Ngunit 'di ko naman sigurado kung tama ang lahat ng sagot ko. Gano'n din siguro ang nararamdaman ng iba sa Logic prelim exam. Congratulations to us! Hahahahaha

Last but not the least, finally! Matapos ang ilang beses na na-move ang araw ng exam ay makakapag-exam na kami sa Environmental Science. Dito kagaya ng CWTS ay tindi ng review ang ginawa ko. Marami ang terms dito e kaya mahirap. Matinding dasal ang ginawa ko dahil baka bumagsak ako. Mahina talaga ako sa Science lalo na sa Chemistry! 

Sa exam, MABUHAY ANG PILIPINAS!!!! MABUHAY!!!! Common sense lang ang exam sa Science at 'yon ang mga gusto kong exam! Kaya naging madali lang sa akin na sagutin ang mga tanong! Salamat sa Diyos na madali lang ang exam. Hahahahaha! Ang saya-saya ko at proud na sabihin na, "Ang dali ng Environmental Science" bow! 

Sa wakas, tapos na ang prelim, kumain pa kami sa isang fastfood restaurant ng mga kaklase ko bilang celebration. Good luck sa prelim exam scores. St. Vincent de Paul, pray for us.

Sa wakas din! Natuloy na ang GA o General Assembly ng AdU-Pulitika. Dapat may intermission number ako dito ngunit nag-back up ako hahahaha awkward e. Team green kami sa GA! Syempre 'yon naman talaga kulay ng freshmen. Sabado ang event kaya hindi inaasahan na marami ang pupunta. Kaunti na nga lang ang population ng Pol Sci, kaunti pa ang dumating. Akala ko ang GA ay tungkol sa isang formal event na magpapakilala ang bawat isa ngunit iba 'to! May mga palaro, intermission, at kung anu-ano pa. Nakasama pa nga ako sa isang laro, syempre talo kami. May pageant pa nga at naisingit pa iyon sa 4 hours GA ng Pol Sci.

May pinagawa sa akin na feature article tungkol sa event dahil member ako ng Media and Communications Ministry ng org, nagpakatotoo lang naman ako at lahat nang nandoon ay positive. Best part ng event ay ang bumilog ang lahat ng upperclassmen at nasa loob ang mga first year, pagkatapos nun ay nag-hand shake bawat isa at nagpakilala. Grabe, ang saya ng feeling at doon ko naramdaman na WELCOME to ADAMSON UNIVERSITY, POLITICAL SCIENCE.

Photo from: http://www.clipartpanda.com/categories/elementary-school-friends

-Kharl :-)

Abangan ang Midterm of college! 

Next blog post: My feature article about General Assembly of AdU-Pulitika. 

3rd-4th week of college: Awesome

Photo from: http://tinybuddha.com/featured/the-book-of-awesome-review-and-giveaway-autographed-copies/

Patagal ng patagal ay lalong nagiging masaya ang adventure ko sa college. Mas dumadami ang nalalaman, nakilala, at natutunan. Awesome? Word of the year ko 'yan noong 2014. Maraming adventure sa buhay mapa-negative man o positive basta maraming natutunan. Ganito na ang 3rd to 4th week of college ko. Kung naging ma-drama ako nakaraan dahil sa forever alone hashtag ko, parang ngayon ay hindi na. 'Yung feeling na kapag may problema e may malalapitan ka na. 'Yon ay sa mga kaklase ko na ilan ay kaibigan ko na rin.

Wala akong mahanap na kapareho ko o katukayo ko na gusto lahat ng ganito o ganyan. Iba-iba ang trip ng mga kaklase ko e kaya sumasama lang ako sa kanila kung interesado na ako sa isang usapan. Well, as of now, wala pa akong permanent friend, nakikisali lang ako. (Awww saling pusa) pero ayos na 'yon, atleast lahat ka-close ko. Diba, ang cool?

Gusto ko Math, interesado ako sa subject na ito, mas lalo pang naging interesado dahil sa aming professor. Si Prof. Revealing, everyday OOTD (Outfit Of The Day). M-W-F ang klase niya pero madalas nakikita rin namin siya every Tuesday and Thursday around the campus at OOTD pa rin. Dahil dito, tumaas ang humor pick ng PS 101 kay prof na medyo may edad na rin. Tawanan dito tawanan doon. Goodluck, siguradong wala kaming matututunan hahahaha!

Wala pa kami sa "to the highest level" ng maraming requirements. Hayahay level pa lang kami ngayon. Wala pa kaming reporting, projects, long quizzes, etc. at nawa'y tuloy-tuloy ito (Hahahaha! imposible). Nagkaroon kami ng 1st ever quiz. Kinakabahan ng konti dahil susubukan pa lang namin kung paano ang quiz sa college at ang istilo ng professor. Back-to-back pa iyon sa Filipino at Science. Grabe, ang lakas ng wi-fi sa loob ng room. Hindi effective na ipaghiwalay ang mga upuan para walang kababalaghan na maganap hahahaha! Lalo na sa Algebra. Nakilala pa naman ako nilang may kaalaman dito kaya umasa sila sa akin, ayun pinagbigyan ko naman.

#SaklapFriend sa quiz ng Algebra. Alam ko talaga short bond paper e, pinaghandaan ko talaga 'yon mula bahay ay dapat 'wag kong kalimutan na bumili ng 2 short bond paper para sa 1st quiz ng Algebra. Sa quiz, Todo sagot na ako dahil sobrang dali ng mga tanong (Ala e, ang yabang - Pero totoo naman, madali lang 'yung mga tanong.), ang bilis ko pa talaga magsagot at umabot pa sa likod ng bond paper ang sagot ko. Feeling genius talaga ako after ko dahil 15 minutes lang ako nag-solve at ako pa ata ang unang natapos. Syempre lumakas ang wi-fi at nai-share na sa ibayong dagat ang sagot ko hahahahaha! (Seryoso pero masaya 'yon, gano'n talaga.)  Tapos nang ipapasa na ang papel.

"Hindi ko 'to tatanggapin." Sabi ng prof, kinabahan ako, feeling ko sa akin ang papel. TA-DA!!!! Sa akin nga! Hay! Long bond paper pala ang required. 'Buti na lang tinulungan ako ng mga kaklase ko na gumawa ng paraan. Dinikit sa long bond paper at ayun pinasa kay prof na pahirapan pa. Grabe, 45 points din 'yon! GC ako e hahahaha! GC - Grade Conscious

Kaya ayun sa Envi Sci, dapat palagi may recitation para mataas ang grade kaya ako talagang pinaghahandaan ko ang tanong ni prof sa Science, taas kaagad ako ng kamay kahit hindi ako sigurado sa sagot hahahaha! Sa Filipino naman, satisfied ako dahil iniwasto na ang quiz at pasado ako. Yahooo!!

So far so good naman sa academics ko, sana tuloy-tuloy at kakayanin ko naman. May tiwala ako sa sarili ko, inspirasyon sa parents ko at guide mula kay God. Kapag may ganyan ako parati, tiyak, awesome ang college life ko.

Photo from: http://christopherwink.com/2012/05/21/how-to-make-friends-build-connections-in-philadelphia-or-any-city/

Sabi ko noon, wala akong magiging pake sa mga kaklase ko pero binida ako ng dalawang kaibigan mula sa 2nd year at 3rd year Pol Sci na dapat magkaroon ng maraming kaibigan at magtulungan sa block. Ginawa ko naman at hindi ako nagsisi pero hindi ko pa rin kakalimutan na 'wag maging pala-barkada, syempre dapat aral ang pagtuunan ng pansin. Hindi naman ako nagsisisi sa mga kaklase ko, lahat masayang kasama. Blessed ako na ganito ang mga kaklase ko ngayon, bukas at magpakailanman. (Aba palabas lang sa GMA 7 ba hahaha!) Salamat kay God na pinagbuklod mo kaming PS 101 sa Adamson University batch 2019.

Issue: Sabi nila na kapag block daw ay sama-sama. Iba ang PS 101, may paksyon hahaha! Unblock ang PS 101 at sa tingin ko hindi uso ang 'unity' sa room. 'Yan ang aming dapat bantayan dahil dapat magkaisa kami. Susubukan nito ang group contest ng Filipino month (August), ayon sa aming prof sa Filipino ay folk dance ang contest na may 15-20 members ang pwedeng sumali. Volunteer na ang ilan na sumali para maging representative ng PS 101 sa nasabing contest. Gusto ko rin sumali pero individual ako, gagamitin ko lang ang aking talento sa pagsulat, sasali ako sa pagsulat ng sanaysay.

Pansin n'yo, hindi ako nagbabanggit ng pangalan ng tao? Hahahaha! Kung meron, madalang lang. Lalo na sa pangalan ng professors? Sa totoo lang e hindi ko kasi alam names nila, hindi ba naman kasi nagpapakilala o kaya 'di ko kabisado hahahaha! Sa pangalan naman ng ilang kaklase ko o kaibigan, siguro sa susunod na ako magbabanggit. Trip ko na variable lang sila e (x at y whoa) hahahaha!

Ang hirap talaga ng transpo ko, from bahay to LRT station to Legarda, to sakayan ng jeep to SM Manila to Adamson. Well, 'yung iba nga mas grabe pa ang dinaranas kaya tanggap ko na lang kahit hassle ang pagpasok ko sa school. Totoo nga na papasok akong maayos pero pagdating ko ng school ay hindi na hahaha! Kung alam ko lang magbisikleta o magmotor, edi sana 'yon ang transpo ko papasok at pauwi. Ang saya nun! Ingat nga lang dapat.

Photo from: http://adamsonnetwork.tumblr.com/page/61

Tatak Adamson! Ito raw ang event na idinaraos every year para sa freshmen and transferees o tinatawag na - Hashtag FTW 2015 - Freshmen and Transferees Week. Yahoooo! Excused kami dito kaya naiwasan ang quiz hahahaha!

Favorite day ko sa college ay Thursday, 3 subjects lang kasi ang meron dito, up to 12 noon lang, at astig pa ang mga prof sa araw na 'yon. Ayaw ko naman ang Tuesday dahil until 3pm kami pero hindi naman boring ang subjects. Basta, lahat ng subjects at professors ay masaya kaya sulit ang 1st semester ko sa college.

Balik sa Tatak Adamson, may opening activity, grabe, parang nanood na ako sa isang talent show. Nagpakitang gilas lahat ng talents o pride ng Adamson. Napanood ko rin sa wakas ng personal ang nakikita ko lang sa TV - CAST, Pep Squad, AUDYO, etc. Goosebumps! 'Di pa rin talaga ako makapaniwala na isa na akong Adamsonian ngayon! Awesome!!!!

Tuloy, nagkainteres ako na sumali ng AUDYO pero nagdadalawang-isip ako. Iniisip ko kasi ang schedule nito na maaaring maging problema ko sa oras ng kagipitan (Busy sa ganito at ganyan). Nagdesisyon ako na 'wag na lang sumali dahil ayaw ko rin ang hairstyle. Sayang naman, alam ko na talaga lahat ng cheers ng Adamson, 5 taon na ako sumusuporta sa Soaring Falcons. Hanggang cheer na lang ako as a fan or as an Adamsonian. 

Kahit man nanghikayat si prof. revealing na plus points kapag sumali sa Adamson University Math Society, hindi pa rin ako sumali - Ang mahal ng registration fee (80 pesos) kuripot ko talaga hahahaha! *yabang alert* 'di ko naman kailangan ng org dahil likas na ako sa Math trolololololol 

ZERO ORGANIZATION. Dumaan ang registration sa mga org pero wala akong sinalihan. Maski sa Campus Ministry Office na sinalubong na ako, baka next year ay doon ako bumawi. Rest muna ako sa extra acitivites. Nagsawa na ako last year (4th year HS) dahil marami akong sinalihan.

May officers na sa PS 101, akala ko ako magiging presidente e, ayoko muna. Pahinga muna sa pagiging bida bida hahahaha! At si President ng PS 101 ay pamangkin ni Father Greg! Kaya lang mahirap siya kausap, ganito kasi si pres ng PS 101 - Taas ng pride. :/ Mahirap makipag-usap.

Tatak Adamson na! Excited ako dito dahil isang beses lang daw ang event na ito sa buong buhay ng isang tao! Hahahaha tatatakan ang suot na white t-shirt ng ilang AUSG members bilang pagtanda na isa na akong Adamsonian! Yahoooo!! Nakakaproud! 

Mystery: May gagawin gulo raw after ng event, ang magbabatuhan ng powder!!!! Umiwas talaga ako/kami sa may mga hawak ng powder na color blue. Grabe, kawawa ang iba dahil tinaboy talaga ng blue powder. Ako naman, syempre mala-action star at naiwasan ang lahat ng nagtataboy. Wahahahaha! Ligtas! Pero ang saya ah! Kahit man nakakaubo 'yung ginawa nilang biglaan na pagtaboy sa freshmen at transferees sa SV facade.

Night party na! Inaabangan ko lang talaga ang Hale. Mahaba-haba rin ang hinintay ko kasama ng mga kumakapit pa! Ilan na lang kaming natira na PS 101 na umabot hanggang 10:40pm ang concert. Hindi man lang nakanta ng Hale ang 'Shooting Star' na peyborit ko sa kanila. Sa bahay ko na lang 'yon pinatugtog (Sad layf) para atleast nadama ko ang concert hangover. Sulit naman ang concert kahit nakakapagod. Masaya! Next party raw ay send-off party kung kailan malapit ang graduation. Aba ang layo ng agwat.

Tuloy, 'di ako nakapasok ng NSTP class dahil anong oras na rin ako nagising. Ayt.

Photo from: PAGASA; Edited by: ME hahahaha!

Update: Bagyong Falcon! Kasama pa si Bagyong Egay! Bida ang Adamson ngayon dahil sa bagyo. Nag-suspend noong Lunes pero huli na. Uwian na rin namin. Nanlibre si kuyang 3rd year PS 101 dahil birthday niya nakaraang araw sa KFC kaya sulit naman ang suspension ng klase kahit late na. Grabe ang panahon, sa forecast, mukhang maulan ang buong linggo.

Before the week na maulan: Nag-ingay na ako sa Twitter at Facebook na maulan ang susunod na Linggo dahil sa bagyo. Nangamba pa nga ako dahil nangangamoy suspension of classes ito. Dahil sa pagiging beterano ko sa bagyo at suspension o hashtag walang pasok, nakipagpustahan pa ako sa kaklase ko na sa Tuesday-Wednesday-Thursday, may araw dyan na walang pasok.

Ta-da! I won! May 2 shake din ako na double dutch sa ST canteen. Kasi naman, ako pa ba ang kinalaban sa pustahan kung saan beterano na ako? Hahahaha! #WalangPasok July 6, 8, 9, 10, 11. Binida pa pati July 17, Friday ay holiday kaya walang pasok din. 

Maulan na linggo kaya nasa bahay lang. Siguradong sa susunod na linggo, bibilisan ang pagtuturo dahil kailangan ng adjustments, malapit na ang preliminary exam. Ihahanda ko na ang sarili ko sa isang malaking pagsubok. Good luck sa akin sa prelim - Nawa'y maganda ang resulta. Tiwala. Inspirasyon at Gabay. Go Kharl!!! 

Time check habang ginagawa 'tong blog post: 12:36AM JULY 12, 2015. At the moment hahahaha! 

-Kharl :-)

Abangan ang Prelim of college! Wohooooo!!! :D

2nd week of college: Reality

Photo from: http://barclaylittlewood.com/preaching-reality/

Welcome to Reality! Realidad na nasa kolehiyo na talaga ako. Pero hindi pa talaga e. Gaya nga nang sinabi ko sa nakaraan, parang nasa high school pa rin ako. Same nature pa rin. Gano'n ang pag-uugali ng nasa paligid ko, hindi lang kaklase kundi ang prof. Well, noong high school kasi ako, may mga teacher kami na professor sa college kaya nakasanayan ko na rin kung paano magturo ang isang professor. Sulat dito, sulat doon. Ala e, kailangan mapuno ang board (White board goals ^_^) para masiguro na maraming naituro ang isang professor. 

Mas malaki pa nga ata ang school ko sa high school kaysa sa Adamson. Pinagkaiba lang talaga ang ID na i-tap sa machine at lalabas ang "Access granted" sa monitor. Astig, mala-police station lang ba. Hindi pa rin ako makapaniwala na sa university na 'to ako makakapag-aral. Dream come true (Salamat po Papa God sa blessings at syempre sa aking parents). Soar high Falcons! Anumang mangyari, mamahalin at mamahalin ko ang school na 'to. #LoyalSaAdamson #MayForeverSaAdamson

Araw-araw naman ako dumadaan sa SV Church para magdasal - Gabayan sana ako sa kolehiyo. Sa totoo lang, 'di ko pa ramdam ang pagiging college student base sa experiences ng upperclassmen na grabe talaga. Mabuting handa na ako kaysa maging mangmang. Sanay naman na ako sa maraming gawain at sanay rin na bumagsak sa kabila ng taas ng lipad (Falcon 'yan e hahahaha!). Alam ko darating ako sa mga sitwasyon na ganyan, mabuti nang alam ko para maging handa ako (Naks parang bagyo lang, pinaghahandaan). Lamang ang may alam diba? Aral lang ng mabuti, tiwala lang sa sarili at dasal lang kay God. 2 weeks pa lang ako, marami pa ang mangyayari.

Photo from: https://improvingpolice.wordpress.com/2014/11/18/great-expectations/

Expectations Reality. Parati naman ganyan. Hindi naman sa high expectations kundi grabe ang inasahan ko sa unang bugso ng aking college life. Naisip ko na 'yung mga kaklase ko ay talagang kasing talino ni Einstein dahil Pol Sci nga diba na matatalino at mala-politicians ang itsura. Umasa naman ako sa professor na puro gawain na ang ibibigay. Ang PS 101 nga ay hayahay pa sa ikalawang linggo ng kolehiyo (Good news ito hahahaha!) Nawa'y tuloy-tuloy! Hahahaha! Gulat ako sa ibang block na may projects at reports na. Bababaan ko na ang expectation sa susunod para hindi umasa. *hugot alert* 'wag ka nang umasa kung alam mo naman pala ang kinalabasan. 

Maski rin sa day at night dream ko kung ano ang magiging sitwasyon ko bilang college student. Malayong-malayo talaga! 'Di ako makapaniwala na ibang-iba. Hindi talaga. Matatawa na lang ako. Pero subalit datapwat, hindi porke't tumugma ang expectations ko ay hindi ako masaya sa posisyon ko ngayon sa kolehiyo. Mukhang magiging, "rak" ito. Wohoooo!!

Photo from: http://thewowstyle.com/alone-pictures-and-photos/

#ForeverAlone - Actually, masaya ako sa first 2 weeks ko sa college pero hindi ko pa rin maikakaila na lonely ako. Sa pagpasok at sa pag-uwi. Sa pagpunta dito at dyan. Sa paggawa ng ganito at ganyan. Sa ngayon, wala akong permanenteng tao na kinakausap kung sino ba talaga ako? (Malay n'yo, ako na pala si ..... secret ;) hahahaha!) Nagiging masaya ako kahit alone ako dahil masaya ang mga taong nasa paligid ko (Sa loob ng room kapag klase) pero teka, parang hindi naman ata ako alone 'pag gano'n. Kahit sino na lang ang makasama ko sa ganito ganyan. Wala e, nakididikit lang. Feel ko talaga mag-isa ako palagi. #ForeverAlone

Kilala ko na lahat ng mga kaklase ko sa pangalan, ang ilan sa kanila kilala ko na ang background. Gusto ko pa silang kilalanin lahat dahil tiyak matagal din ang pagsasamahan namin. Salamat talaga kay prof theology sa pinagawa niyang challenge na kabisaduhin ang names ng mga kaklase. 

May kilala na rin akong upperclassmen. Kaya naman hindi ako magiging inosente sa mga susunod na kabanata ng aking buhay kolehiyo. Sinadya ko 'yon para hindi ako maging bully (if ever, nakakatakot din) sa college kasi 'pag wala kang alam, nako, aasarin o mamaliitin ka nila. 

Realidad ng buhay, gano'n talaga e, dapat tanggapin. Kung ano ang nandyan edi ayun. Pero pwede ko naman mabago ito dahil ako mismo ang gumagawa ng realidad ng buhay ko. Tama diba? Hay! More more weeks of college life to come. 

-Kharl :)

Coming Up! 3rd-4th week of college :-)

3rd-5th day of college: Normal

Photo from: http://thebodyisnotanapology.com/magazine/killing-normal-how-the-desire-for-normalcy-ruins-self-love/

Hindi ko pa rin ramdam na nasa kolehiyo na ako. Parang nasa high school lang, bakit? May mga kaugali, kaboses, kahawig, at kapangalan pa. Mararamdaman ko lang talaga na nasa kolehiyo ako kapag mayroon na akong ID at ita-tap sa machine (Hahaha! Wala kasing gano'n noong HS).

Ayun, nangangapa pa rin ako sa mga kaklase ko. Wala pa akong gano'n ka-close. Atleast may mga paksyon na sila o group of friends, makikita na mabilis ang social spark sa loob ng aming section pero ako? Mukhang matatagalan pa. Ang hirap din kasi mag-adjust, nakapaninibago. Hindi ko nga pa nga kabisado ang mga pangalan ng mga kaklase ko pero normal lang 'yon dahil bagong set of people kasi ang kinakaharap ko ngayon kaya adjustments na lang siguro. Hindi ko nga rin alam kung ilan kaming lahat na Block PS101. Marami rin irreg na sumasama sa amin. Karamihan ng mga irreg ay maganda at gwapo? Bakit kaya? Hahahaha! Transferees o Scholar ang maaaring dahilan kung bakit sila irreg.

Sa mga sumunod na oras ng aking college life, nagkakaroon na rin ng adjustments. Ayun, positibo naman ang resulta. Parang normal na rin ang lahat. Wala pa akong gano'n ka-close, as long as may nakakausap ako at sinasagot ako ay magandang pangitain 'yon na makakasundo ko silang lahat. Ako naman 'yung tipo ng taong kahit sinong kaibigan pwede, kahit man gangster 'yan at jejemon na 'di ko ugali ang gano'n e masaya naman silang kaibigan.

Paiba-iba ako ng upuan, mala-maze runner. Hahahaha! Wala naman kasi kaming permanent seat kaya kahit saan pwede pero ang mga kaklase ko ay permanente na sa kanilang upuan at hindi na nagpapalipat-lipat. Sadyang ako lang talaga ang adventurous sa loob ng room kaya saan-saan na ako napupunta (Hahahaha!) As long as natututo ako sa lecture ng mga prof. e ayos lang.

Hashtag feeling genius. Lumaki na naman ulo ko. Sa totoo lang, magaling naman talaga ako sa Math, sa pag-compute ng ganito ganyan, hilig ko talaga ang numbers. May part lang ng Math na nahihirapan ako (Sa graph at trigo). Nakita nila ang galing ko sa Math nang mag-recite ako sa pinapa-compute ng prof sa Theology. Hahahaha! Ito kasi ang dahilan nun, inaantok na kasi ako sa oras ng theology dahil medyo nakakaantok ang lecture ni prof, pinilit kong magising kaya nang may ipa-solve si prof na math operations e na-compute ko kaagad kaya ayun, nagising ako. Hahahaha! Napalaganap tuloy sa room na magaling ako sa Math (Patay, #AlamNa). Hindi ko inaasahan na marami sa Pol Sci students ay ayaw sa Math, alam ko nga marami ang math nito sa mga number na pag-aaralan sa ganito at ganyan ng Political Science. Willing naman akong tumulong o magbahagi ng kaalaman ko sa mga kaklase ko (Yea, sharing of talent given by God) about Math kung may katanungan tutal isang sem lang naman kami may College Algebra (Salamat!!!)

Hindi ko talaga naitatalaga ang oras ko ng pag-uwi, palaging paiba-iba. Minsan naglilibot pa ako sa campus o kaya naman dumadaan sa SM Manila. Gusto ko habang maaga pa e makilala ko na ang lugar na 'to para hindi na ako maging mangmang. Tama lang na pampaubos oras ko ay paglibot around the campus inside and outside. Ingat nga lang dahil baka may mangyaring hindi inaasahan (Nasa Maynila ako, maraming masasamang-loob dito.). Hindi pa naman ako mukhang freshman, matured kahit papaano kaya naman hindi ako magiging inosente 'pag ako'y naglalakad kaya hindi naman ako siguro pagti-tripan. Ingat na lang palagi!

Excited ako sa NSTP, nakita ko kasi kung paano ang NSTP ng tita ko. Masaya (CWTS) dahil puro sila adventure at maraming matututunan sa buhay-buhay. Expectations, reality. Hindi ko alam kung magugustuhan ko ang prof namin o hindi. Ayos lang siya pero strikto! Nagkaroon na kami kaagad ng violations - Ako, dalawa! Hahahaha hindi nagpagupit ng buhok at hindi nakasuot ng NSTP shirt; Dahilan ko naman doon e syempre 1st day pa lang kaya baka wala pa sa rules na kailangan 2x3 na ang buhok, tapos wala pa akong NSTP shirt, middle class lang kami, nakakaranas ng hirap at ginhawa, kaya ayun wala pa akong pambili ng shirt. Sobrang higpit ng CWTS, nakita ko na ang ROTC ay mas maluwag pa sa CWTS, nasaan ang hustisya?! 'Yung feeling na 2x3 haircut ay para sa kanila ay dapat army cut. Anyare? Hahahaha! Pero depende lang naman daw ito sa prof sa CWTS. Kung minamalas nga naman kung bakit siya pa ang prof ko pero ito na nga, may gusto rin ako sa pagiging prof niya dahil ang pagiging 'Nationalism' niya, gusto ko ang mga ganu'ng tao, makabansa! Gagawin ang lahat para lang maiangat ang bansa! Laban Pilipinas! (PUSO!) kaya hindi ko rin masasabi totally na ayaw ko ang prof namin sa CWTS. Feeling ko naman e magiging ka-close namin siya dahil mukha naman mabait, strikto nga lang. (Gets n'yo? Malamang hindi.)

Nawa'y sa mga susunod na araw ay maging normal na ang lahat - normal na katulad sa high school na talagang nakakausap mo ang lahat. Debale, ilang araw pa lang naman, 4 na taon kaming magsasama-sama kaya siguradong malaking boost o pagbabago sa social life namin PS101.

-Kharl :)

Next journal tomorrow! Daming ginagawa kaya hindi updated. 2nd week of college ang cover.

2nd day of college: Discovery

Photo from: http://www.lamac.org/america-latina-ingles/channel/discovery-channel-8/beneficios/

Wash day, nagtanong pa ako kung ano ang ibig sabihin niyan at literal lang pala. Sibilyan tuwing Wednesday at Saturday ayon sa tweet ng Adamson. Ito raw kasi ang araw na lalabhan ang uniform kaya dapat nakasuot ng sibilyan pero syempre may standard sa pagsuot ng sibilyan. Hindi uso sa akin 'pag magsusuot ako ng sibilyan ang pantalon, palaging shorts ang suot ko kaya kailangan ko pa bumili ng bagong pantalon dahil bawal ang short sa campus. Hay! Ngayon, trip ko na magsuot ng pantalon hahahaha! Inosente ako sa pagsusuot ng mga damit, hindi ako mulat sa salitang 'fashion' kaya "mema" lang ang suot ko 'pag wash day, walang pormahan, 'yung parang ginusto lang. 'Yung feeling na kung ano lang meron doon sa lagayan ng damit mo, edi 'yon ang susuotin mo. Diba, astig. 

Lesson learned! Wahahaha! Natuto na ako sa mga mali kahapon. Mula sa transpo papuntang Adamson ay ayos naman at mas maaga ako ngayon pero nahuli naman ang classroom sa pagbukas. Mas malamig na ngayon compared kahapon kaya 'di magkamayaw ang marami sa pagyakap sa sarili sa tindi ng lamig (forever alone, sarili niyayakap, ayt) Pero ngayon pa lang ay may nabubuong love team sa aming block. Nang dahil sa magpakareho ang apelyido, magkalapit ang lugar, o kaya naman talagang may spark (Aray ko po) sa kanilang dalawa. Sa aking palagay, hindi naman gano'n kung manghusga, talagang may magkakatuluyan sa section na ito. Hindi ko nga lang alam kung ilan........... mga 10 lang naman. HAHAHAHAHA!

Pinangako ko sa sarili ko na dapat may maging ka-close na ako ngayong araw. Kulang na lang mapanis ang laway ko at ang iba rin na palaging tahimik at walang kinakausap. "Ang hirap talaga mag-adjust.",sabi ko na lang kaya hindi pa functioned ang aking sarili sa pagkilala sa kanila. 

Napansin ko lang si Marnell ('Di ko sigurado spelling) na may sinusulat, aba, "Something personal" sabi niya. Naks, nagsusulat siya ng journal. Bihira sa isang college student na nagsusulat pa ng gano'n bagay sa dami ng ginagawa at dagdag pa na lalake siya. Ano kayang sinusulat ng lalake sa journal (<--- Mukhang ewan 'yung writer ng blog na 'to, parang hindi siya nagsusulat ng journal, online pa man din hahahaha!)

All-women group ngayong araw sa mga prof. except sa prof sa English pero parang kasama na rin siya doon (Oh gets na). Masaya naman ako na wala pa rin terror na prof na dumating. Hindi man gano'n kasaya kaysa sa mga prof kahapon, kalma at mababait naman sila. Always favorite ko ang nagiging guro ko sa Filipino at magpapatuloy iyon sa 1st sem ko sa 1st year dahil mabait si prof. Favorite ko na rin ang prof ko sa English, bukod sa masaya sa klase niya ay mukhang magugustuhan siya ng marami sa pagtatapos ng sem.

"Mas better"; "Pinaka d'best" o mga grammar nazi, sugod na! Hahahaha ilang beses ko itong narinig sa ilang prof habang sila'y nagtuturo. Hindi naman ako grammar nazi dahil maski ako ay nagkakamali sa English grammar (Aminado, mahina ako sa English pero sa Math, magaling. Gano'n daw talaga, kung magaling sa Eng, mahina sa Math, baliktad lang.). Redundant nga naman kung maituturing pero biglaan kasi ang pagsasalita ng mga prof kaya naiintindihan ko naman sila kung masabi ang mga salitang iyon na wrong grammar, IKAW mismo, nasabi mo na rin 'yan minsan diba? Pagkakamali lang 'yan at huwag seryosohin kaya hindi ko na lang 'to pinansin pa para i-share pa sa mga kaklase ko na, "Ahahahaha wrong grammar si prof." Baka ma-drop out ako niyan hahahaha!

Puro grading system ang naging discussion at inaantok talaga ako. 'Di ko trip malaman ang grading system, ang goal ko lang talaga dito sa college ay matuto, pasado man o bagsak ang grade (Dahil kahit bagsak ka, may rason 'yon, hindi naman parating bagsak e talagang walang alam.) kaya lumipat na lang ako ng upuan (Sa bandang likod, sa harapan kasi ako nakaupo). Sa likod kung saan kita mo ang buong klase pati ang whiteboard pero nakakawala nga lang ng attention sa prof. 'Yon ang dahilan ko kaya ako lumipat, upang hindi makinig hahahaha! Sunod-sunod kasi sila na may orientation sa grade. 

Nang dahil sa likod ako nakaupo, na-obserba ko ang buong block. Umiral na naman ang pagiging "Detective Angelo" ko (Cool right?). Nakita ko kung sino ang ganito ganyan, doon ko na rin na-discover ang mga taong DAPAT kong kaibiganin. Ako 'yung tipo ng taong all around, kahit sino pwede, kahit sino ay pwede kong maging kaibigan, kasi diba ang kaibigan napipili 'yan depende kung ano ang inyong pagkakapareho o pagkakaiba sa isa't-isa. Anuman ang lahi mo, ako pa rin ang kaibigan mo (Naks, lakas maka-showtime at patriotism hahahaha!). This time, nag-isip ako sa magiging ka-close ko ng matinde sa block. (Lakas maka-Detective Conan hahahaha) Napansin ko na sa ikalawang araw ng college life, may ilang klasmeyts pa rin ako na wala man lang ka-close pa at hindi pa masyadong nakikipag-usap sa kapwa kaklase. Sila, sila ang mga gusto kong kaibigan dahil sa tingin ko magiging best buddy ko sila this college, hindi dahil sa 'awa' kundi 'yon talaga ang best na kaibigan, 'yung sila rin ang naghahanap ng kaibigan. Napatunayan ko na 'yan noong high school ako, napansin ko na wala siyang kaibigan at naging kaibigan ko pagkatapos, kaya ayun naging close kami at d'best siyang kaibigan! Maaaring sa sumunod na araw, maging close ko na sila pero hindi ko naman sinasara ang aking sarili sa mga gusto makipag-kaibigan sa akin. Ang Adamson nga ay itinuturing na malaking block section, kami pa kayang PS 101? Dapat pamilya kami. Nag-discover lang naman ako sa sarili ko pati rin sa mga kaklase ko kaya kumilala ako ng mga magiging ka-close ko.

Masaya ang araw na 'to talaga! Kumpara kahapon na naligaw-ligaw ako. Inubos ko ang oras ng break para sa sariling campus tour at outside the campus tour! Hahahaha Nalaman ko na may shortcut pala sa ganito, nalaman ko na may kainan pala na ganito, nalaman ko kung saan may bilihan ng ganito, nalaman ko kung saan may xerox at paprint, nalaman ko kung saan ang bantayog ni Rizal hahahaha! nalaman ko kung saan ang CR, Library at ang epal na fountain na hindi ko alam kung paano gamitin. (Kakaiba kasi ang fountain ng AdU, kung newbie ka gumamit, naku po baka asarin ka lang ng upperclassmen.) Binisita ko ang library at alam ko na ang dahilan sa sinasabi ng prof namin sa English hahahaha (hindi ko sasabihin, I love being an Adamsonian hahahaha!)

Masaya rin ang araw na 'to dahil wala pang gano'n ginagawa. Yehey! Btw, talo pala Cavs, seyeng nemen. Team Cavs ako dahil kay Lebron James pero idol ko rin naman si Steph Curry. Pareho naman na silang champion (Cavs at GSW), sadyang kailangan lang nila maglaban para sa overall. 

-Kharl :) 

Sa Sabado ang sunod na blog pero may cover pa naman ako sa 3rd at 4th day. Nararamdaman kong mauudlot ang ilang susunod na journal sapagkat sa mga magiging gawain. Adios!